Asset Publisher Asset Publisher

Historia Nadleśnictwa Leżajsk

       Nadleśnictwo Leżajsk z obrębami Dąbrówki, Kuryłówka i Leżajsk wg obecnych granic i aktualnego stanu posiadania na dzień 01.10.2014r.  -  przeorganizowane zostało w 1977 r. z poprzednio istniejących Nadleśnictw :  Dąbrówki, Leżajsk i częściowo Rudka.

       Wyżej wymienione Nadleśnictwo zostało utworzone w 1944 roku po upaństwowieniu na mocy dekretu PKWN z dnia 12.XII.1944 r. Lasów większych własności prywatnych.

Ówczesne Nadleśnictwo Dąbrówki powstało z :

-  Lasów Ordynacji Potockich  -  3408 ha  ( 4 rewiry)
-  Lasów Ordynacji Lubomirskich -  1574 ha
-  Majątku leśnego Jagiełła   -   619 ha
-  Lasów pożydowskich  (Brzóza Stadnicka) -    59 ha
-  Majątku Kostkiewiczów     -   504 ha
Razem:    6164 ha   

   

Ówczesne Nadleśnictwo Leżajsk powstało z :

-  Lasów Ordynacji Potockich -  5574 ha  ( 5 rewirów )
-  Lasów Ordynacji Lubomirskich  -   492 ha
-  Majątku Nowińskiego   -   397 ha
-  Lasu Klasztornego         -   311 ha
-  Ispa  ( lasy pożydowskie)   -     20 ha
Razem:    6794 ha 

 

Organizacyjna Lasów Państwowych wzorowana była na przedwojennym modelu organizacyjnym – Dekret z września 1936 r o Państwowym Gospodarstwie Leśnym

Przejmowane las był zdewastowane przez działania wojenne oraz liczne kradzieże/zapis w protokole przejęcia lasów/.

W latach 1950 -  1958  Nadleśnictwo Dąbrówki i Leżajsk działały samodzielnie i wchodziły w skład  Rejonu Lasów Państwowych w Łańcucie.

W 1959 r. zlikwidowano Rejony i Nadleśnictwa podlegały bezpośrednio pod Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych.

W 1972 r. Zarządzeniem Naczelnego Dyrektora  Lasów Państwowych na skutek zmian organizacyjnych powołano Nadleśnictwo Dąbrówki w skład którego włączono byłe Nadleśnictwo Leżajsk.

Z dniem 1.01.1974 r. zmieniono nazwę Nadleśnictwa Dąbrówki na Nadleśnictwo Leżajsk w związku z przeniesieniem siedziby Nadleśnictwa do Leżajska.

Z dniem 1.01.1978 r. nastąpiło przyłączenie części Nadleśnictwa Sieniawa :

-  L-ctwo Brzyska Wola -  1063 ha
-  L-ctwo Jastrzębiec -    637 ha
-  L-ctwo Kulno   -    936 ha
-  L-ctwo Kot  ( część )  -  1043 ha

 

a  do Nadleśnictwa Sieniawa przekazano Leśnictwo Białobrzeżki    -   889 ha.

Nadleśnictwem Dąbrówki zarządzali Nadleśniczowie :

         ( wg relacji )

1946 – 1949  -      Stanisław Jedliński
1949 – 1959 -      Stanisław Drygaś
1959 – 1974  -      Wojciech Heleniak

 

Nadleśnictwem Leżajsk zarządzali Nadleśniczowie :

         ( wg relacji )

1946 – 1947  -      Kazimierz Posternak
1947 – 1949  -      Michał Gottwald
1949 – 1952    -      Jan Ruszak
1952 – 1972   -      Rajnhold Porada
1974 – 1981 -      Wojciech Heleniak
1981 – 2013  -      Tadeusz Pytko

 

Powojenna gospodarka leśna prowadzona w oparciu o 10-cio letnie Plany urządzenia lasu już od 1945r., było to prowizoryczne urządzanie lasu.

Przejęte lasy w 1944r. w 69% stanowiły dobra Potockich i 21% dobra Lubomirskich.

Pierwsze wzmianki o uporządkowanej-planowej gospodarki leśnej sięga roku 1851 - podzielono lasy na Rewiry i zatrudniono „oficjalistów" posiadających fachową wiedzę/leśniczych, gajowych, strażników/, którzy byli jednolicie umundorowani.

W 1856 r została wydana przez Ordynata „Instrukcja dla Wydziału Lasowego w dobrach łańcuckich i leżajskich" –regulująca zasady gospodarki oraz strukturę organizacyjną.

Należy jeszcze wspomnieć o wybitnej postaci Wiesława Krawczyńskiego – leśnika i myśliwego, wykładowca uniwersytetów i wyższych uczelni/Poznań, Lwów i Kraków/ autora polskiego podręcznika „Łowiectwo"(1924r.) który od ukończenia szkoły pracował zawodowa w lasach ordynackich, a w latach 1923-1939 był dyrektorem lasów ordynackich.

Wiesław Krawczyński – jest  autorem słów jak i muzyki powstałego w latach 30-tych „Hymnu Leśników"


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Wywiad z Małgorzatą Golińską Głównym Konserwatorem Przyrody

Wywiad z Małgorzatą Golińską Głównym Konserwatorem Przyrody

Zapraszamy do obejrzenia ciekawego wywiadu o Lasach Państwowych z Panią Małgorzatą Golińską - Głównym Konserwatorem Przyrody.