Asset Publisher
Szkody Łowieckie
Szacowanie szkód łowieckich
Składanie wniosków
Na podstawie art. 46. 3. Ustawy z dnia 22 marca 2018 r. O zmianie ustawy - prawo łowieckie oraz niektórych innych ustaw (dz.u. 2018 poz. 651)
Wniosek o szacowanie szkód łowieckich właściciel albo posiadacz gruntów rolnych składa do organu wykonawczego gminy właściwej ze względu na miejsce wystąpienia szkody.
Wniosek powienien zawierać:
- Imię nazwisko albo nazwę, adres miejsca zamieszkania albo adres i siedzibę oraz numer telefonu właściciela albo posiadacza gruntów rolnych
- Wskazanie miejsca wystąpienia szkody
- Wskazanie rodzaju uszkodzonej uprawy lub płodu rolnego
Łowiectwo
Zwierzyna jest trwałym i nierozłącznym składnikiem ekosystemów leśnych. Celem prowadzonej na terenie Nadleśnictwa Leżajsk gospodarki łowieckiej jest utrzymanie stabilności populacji poszczególnych gatunków łownych przy jednoczesnym zapewnieniu trwałości lasu oraz możliwie niskim poziomie szkód w uprawach rolnych.
Łowiectwo w Polsce regulowane jest przez ustawę z 13 października 1995 r. „Prawo łowieckie". Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego i oznacza ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej.
Cele gospodarki łowieckiej są ściśle określone w art. 3 ustawy „Prawo łowieckie".
1. Ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt łownych.
2. Ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego na rzecz poprawy warunków bytowania zwierzyny.
3. Uzyskanie możliwie wysokiej kondycji osobniczej i jakości trofeów oraz właściwej liczebności populacji poszczególnych gatunków zwierzyny przy zachowaniu równowagi środowiska przyrodniczego.
4. Spełnianie potrzeb społecznych w zakresie uprawiania myślistwa, kultywowania tradycji oraz krzewienia etyki i kultury łowieckiej.
Zasady gospodarki łowieckiej określają zasady działalności łowieckiej w zakresie ochrony, hodowli i pozyskania zwierzyny. Gospodarka ta prowadzona jest w obwodach łowieckich, przez dzierżawców lub zarządców w oparciu o roczne plany łowieckie, sporządzone przez dzierżawców lub zarządców obwodów po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i zatwierdzeniu przez właściwego nadleśniczego w uzgodnieniu z Polskim Związkiem Łowieckim. W obwodach nie wydzierżawionych ( Ośrodki Hodowli Zwierzyny ), roczne plany łowieckie zatwierdza Dyrektor Regionalnej Dyrekcji PGL LP.
Nadleśnictwo Leżajsk prowadzi nadzór nad gospodarka łowiecką na czternastu obwodach łowieckich w ośmiu kołach łowieckich:
1. Koło Łowieckie „Dzik" Leżajsk
2. Koło Łowieckie „Wydra" Dębno
3. Koło Łowieckie „Kuropatwa" Żołynia
4. Koło Łowieckie „Ryś" Łańcut
5. Koło Łowieckie „Polana" Nowa Sarzyna
6. Koło Łowieckie „Bażant" Przeworsk
7. Koło Łowieckie „Diana" Łańcut
8. Koło Łowieckie „Towarzystwo Myśliwych" Rzeszów
Asset Publisher
LIDAR LOTNICZY - ALS Nadleśnictwo Leżajsk
LIDAR LOTNICZY - ALS Nadleśnictwo Leżajsk
Odbiór prac w terenie
Analiza chmury punktów w oprogramowaniu GIS
Fragment mapy przeglądowej z lokalizacją powierzchni próbnych
W dniu 12 sierpnia 2021 roku w Nadleśnictwie Leżajsk odbyło się spotkanie dotyczące odbioru i kontroli prac związanych z realizacją pilotażowego programu skaningu laserowego drzewostanów ALS oraz wykorzystania pozyskanych danych przy tworzeniu Planu Urządzenia Lasu.
Jest to trzecie Nadleśnictwo w Polsce które uczestniczy w tym programie.
W spotkaniu uczestniczyli;
- Naczelnik Wydziału Urządzania Lasu Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych,
- Naczelnik Wydziału Urządzania Lasu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie,
- Dyrektor Biura Urządzania Lasu w Przemyślu wraz z zespołem odpowiedzialnym za prowadzony projekt
- Nadleśniczy Nadleśnictwa Leżajsk wraz z operatorem Leśnej Mapy Numerycznej.
Celem pilotażowego projektu jest zastosowanie w praktyce metody szacowania zasobności drzewostanów z wykorzystaniem danych lotniczego skanowania laserowego, zwanego metodą ALS, jest to aktywny system teledetekcyjny polegający na rejestracji promieni odbitych od powierzchni terenu i koron drzew z użyciem wiązki promieni światła (lasera) wysyłanego z pułapu lotniczego (ok. 300–800 m). Podstawowym produktem ALS jest chmura punktów o znanych współrzędnych przestrzennych XYZ, będących miejscami odbić promieni lasera od napotkanych przeszkód. Można też rejestrować intensywność odbicia impulsu i kolejne echa sygnału. Zasada działania skanowania laserowego jest oparta na wyznaczeniu odległości od skanera do badanej powierzchni obiektu przez pomiar czasu upływającego między wysłaniem a odbiorem pojedynczego impulsu lasera. Określa się także kąt wysłania wiązki i kolejne echa powracającego sygnału dzięki temu można wyznaczyć przestrzenny wektor od środka systemu skanującego (0,0,0) do obiektu odbijającego wiązkę. Analiza rozkładu przestrzennego punktów XYZ i intensywności sygnału umożliwia charakteryzowanie (klasyfikację) obiektów, od których została odbita. Lidar lotniczy wykorzystuje promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie optycznym (najczęściej w bliskiej podczerwieni NIR lub światło zielone Green), wysyłane jako falę ciągłą lub pulsacyjną. Częstotliwość wysyłania promieni lasera przez współczesne skanery wynosi do 400 tys. impulsów na sekundę. Typowy zakres kątowy skanowania obejmuje 1–75°.
Prace w Nadleśnictwie Leżajsk wykonano na podstawie metodyki projektu Rembiofor tj. „Instrukcją pozyskiwania danych teledetekcyjnych, zakładania powierzchni referencyjnych i przetwarzania wyników do bazy Taksator” (Instrukcja ALS). Dane teledetekcyjne zostały pozyskanie na podstawie umowy zawartej pomiędzy BULiGL Oddział w Przemyślu a firmą SmallGIS Sp. z o.o. Zamówienie dotyczyło wykonania lotniczego skaningu laserowego i dostarczenie chmury punktów oraz produktów pochodnych.
Podstawowe założenia do projektu to; powierzchnia 371km2, określona została poprzez ujęcie głównych kompleksów gruntów pozostających w zarządzie Nadleśnictwa Leżajsk z buforem 100 m oraz z uwzględnieniem buforu wokół pojedynczych małych kompleksów oderwanych od dużych kompleksów leśnych. Chmura punktów po wyrównaniu, klasyfikacji o średniej gęstości minimum 8pkt/m2, pokrycie poprzeczne pasów skanowania 20%, dokładność pomiaru wysokości punktu po wyrównaniu szeregów Z mh ≤ 0,1m, dokładność pomiaru sytuacyjnego punktu po wyrównaniu szeregów X, Y mp ≤ 0,20m.
Opracowanie dobrej metodyki jest kluczowym krokiem do wdrożenia do praktyki sporządzania projektu planu urządzenia lasu alternatywnej metody określania wielkości zasobów drzewnych w stosunku do aktualnie obowiązującej metody statystyczno-matematycznej z wykorzystaniem warstw gatunkowo-wiekowych i pomiarów na powierzchniach próbnych kołowych. Nowa metoda ALS ma w założeniu zmniejszyć błąd określenia miąższości dla pojedynczych wydzieleń leśnych.
W przypadku Nadleśnictwa Leżajsk metoda określenia zasobności drzewostanów z wykorzystaniem danych lotniczego skanowania laserowego daje wyniki wyższe, na co wskazuje porównanie metod: ogólna miąższość drzewostanów w metodzie ALS jest wyższa o 308 517 m3 (6,27%) od miąższości określonej metodą tradycyjną (IUL 2012). Średnia zasobność drzewostanów metodzie ALS jest o 19,27 m3/ha (6,27%) wyższa. W przypadku poszczególnych klas wieku – zaznacza się tu większa zasobność w młodych klasach wieku w metodzie ALS. Należy również pokreślić, że zastosowanie metody nie automatyzuje w pełni określenia zasobności drzewostanów.
Uzasadnione jest, aby w dalszym ciągu prowadzić badania i analizy, mające na celu rozwój zdalnej metody określania miąższości drzew i drzewostanów. Także testować algorytmy i budować modele mając już bazy pomiarów referencyjnych (próbne powierzchnie kołowe z inwentaryzacji zasobów drzewnych wykonanych w ramach projektów planów urządzenia lasu oraz wielkoobszarowej inwentaryzacji stanu lasu).
