Asset Publisher Asset Publisher

Szkody Łowieckie

Szacowanie szkód łowieckich

Składanie wniosków

Na podstawie art. 46.  3. Ustawy z dnia 22 marca 2018 r. O zmianie ustawy  - prawo łowieckie oraz niektórych innych ustaw (dz.u. 2018 poz. 651)

Wniosek o szacowanie szkód łowieckich właściciel albo posiadacz gruntów rolnych składa do organu wykonawczego gminy właściwej ze względu na miejsce wystąpienia szkody.

Wniosek powienien zawierać:

  1. Imię nazwisko albo nazwę, adres miejsca zamieszkania albo adres i siedzibę oraz numer telefonu właściciela albo posiadacza gruntów rolnych
  2. Wskazanie miejsca wystąpienia szkody
  3. Wskazanie rodzaju uszkodzonej uprawy lub płodu rolnego 

Łowiectwo

       Zwierzyna jest trwałym i nierozłącznym składnikiem ekosystemów leśnych. Celem prowadzonej na terenie Nadleśnictwa Leżajsk gospodarki łowieckiej jest utrzymanie stabilności populacji poszczególnych gatunków łownych przy jednoczesnym zapewnieniu trwałości lasu oraz możliwie niskim poziomie szkód w uprawach rolnych.

       Łowiectwo w Polsce regulowane jest przez ustawę z 13 października 1995 r. „Prawo łowieckie". Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego i oznacza ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej.

       Cele gospodarki łowieckiej są ściśle określone w art. 3 ustawy „Prawo łowieckie".

1. Ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt łownych.

2. Ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego na rzecz poprawy warunków bytowania zwierzyny.

3. Uzyskanie możliwie wysokiej kondycji osobniczej i jakości trofeów oraz właściwej liczebności populacji poszczególnych gatunków zwierzyny przy zachowaniu równowagi środowiska przyrodniczego.

4. Spełnianie potrzeb społecznych w zakresie uprawiania myślistwa, kultywowania tradycji oraz krzewienia etyki i kultury łowieckiej.

       Zasady gospodarki łowieckiej określają zasady działalności łowieckiej w zakresie ochrony, hodowli i pozyskania zwierzyny. Gospodarka ta prowadzona jest w obwodach łowieckich, przez dzierżawców lub zarządców w oparciu o roczne plany łowieckie, sporządzone przez dzierżawców lub zarządców obwodów po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta  miasta) i zatwierdzeniu przez właściwego nadleśniczego w uzgodnieniu z Polskim Związkiem Łowieckim. W obwodach nie wydzierżawionych ( Ośrodki Hodowli Zwierzyny ), roczne plany łowieckie zatwierdza  Dyrektor Regionalnej Dyrekcji PGL LP.

       Nadleśnictwo Leżajsk prowadzi nadzór nad gospodarka łowiecką na czternastu obwodach łowieckich w ośmiu kołach łowieckich:

1.    Koło Łowieckie „Dzik" Leżajsk

2.    Koło Łowieckie „Wydra" Dębno

3.    Koło Łowieckie „Kuropatwa" Żołynia

4.    Koło Łowieckie „Ryś" Łańcut

5.    Koło Łowieckie „Polana" Nowa Sarzyna

6.    Koło Łowieckie „Bażant" Przeworsk

7.    Koło Łowieckie „Diana" Łańcut

8.    Koło Łowieckie „Towarzystwo Myśliwych" Rzeszów 


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Zimowy czas w Ośrodku Hodowli Głuszca w Nadleśnictwie Leżajsk

Zimowy czas w Ośrodku Hodowli Głuszca w Nadleśnictwie Leżajsk

Zima to piękna pora roku, która ma swoje plusy i minusy. Cechują ją niskie temperatury, opady śniegu, występuje też szadź. Dni stają się krótsze, a noce dłuższe. Jest to nie tylko czas odpoczynku dla przyrody, ale także czas w roku, kiedy wysokie mrozy niszczą niebezpieczne dla zdrowia i środowiska wirusy i bakterie.

Głusze o tej porze roku są mniej aktywne, aby nie tracić energii. Dużo czasu poświęcają na odpoczynek, przesiadują na grzędach, są wyciszone (szczególnie kury). Niektóre koguty już w styczniu przybierają postawę godową sygnalizując innym samcom kto tu jest "najważniejszy", zaznaczają tym też tzw. terytorializm. W naturalnym środowisku dochodzi też do walk o zajmowane terytorium, przez co ustala się hierarchia socjalna.

Skład pokarmu głuszca zmienia się w zależności od pory roku. Zimą bardzo chętnie zjadają igliwie sosny, świekra i jodły. Przysmakiem dla nich jest też kora z łykiem z gałęzi sosnowych. Głuszce mają twardy i mocny dziób, który pozwala im na sprawne ścinanie igieł i skrawanie kory. Gałęzie z drzew iglastych na bieżąco są uzupełnianie, aby ptaki miały dostęp do świeżego igliwia. Po za tym codziennie dostają sałatkę warzywno – owocową (marchew, kapusta, jabłka, aronia, borówka amerykańska, borówka czarna), owies, ziarno słonecznika i specjalną karmę dla głuszcowatych. W ciągu doby głuszce kilkakrotnie podchodzą do karmiska, pobierają pokarm po czym wracają na grzędę gdzie odpoczywają i trawią karmę. W zimowe słoneczne dni zażywają kąpieli piaskowych.

Już za kilka tygodni rozpocznie się okres godowy u głuszców (toki) i znów będziemy mogli oglądać i podziwiać piękne kuraki naszych lasów.