Asset Publisher Asset Publisher

Pomniki przyrody

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Leżajsk zlokalizowanych jest siedem Pomników przyrody

 

- istniejące 7 obiektów
- projektowane 1 obiekt
 
Pomniki przyrody istniejące
Na gruntach Nadleśnictwa Leżajsk znajduje się 7 obiektów uznawanych za pomniki przyrody. Są to wyłącznie pomniki przyrody ożywionej obejmujące: 41 modrzewi polskich Larix decidua subsp. polonica, 29 buków zwyczajnych Fagus sylvatica oraz 1 dęba szypułkowego Quercus robur. Żaden z pomników nie został ujęty w Obwieszczeniu Woj. Podkarp. z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie wykazu aktów prawa miejscowego (Dz. Urz. Woj. Podkarpackiego z dnia 31 marca 1999 r. Nr 5 poz. 100), w związku z czym obecnie żaden z nich formalnie nie jest objęty ochroną.
 
Pomniki przyrody projektowane
Do ochrony w formie pomników przyrody na terenie Nadleśnictwa zaproponowano jeden obiekt – aleję modrzewiową prowadzącą do pałacyku w Julinie, która składa się z 115 drzew: 109 modrzewi europejskich i 6 buków zwyczajnych. Najgrubsze drzewo liczy 338 cm obwodu. Aleja wpisana jest do Państwowego Rejestru Zabytków.

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

KWITNIE AZALIA PONTYJSKA W KOŁACZNI

KWITNIE AZALIA PONTYJSKA W KOŁACZNI

Od wielu lat w połowie maja przyciąga swą złocistą barwą i niesamowitym zapachem kwiatów kępa azalii pontyjskiej w rezerwacie „Kołacznia” w Woli Żarczyckiej k. Leżajska. To najmniejszy polski rezerwat przyrody, utworzony w 1967 roku, kryjący też swego rodzaju botaniczną tajemnicę.

Rezerwat obejmujący niewielki, bo zaledwie 0,10 ha obszar, chroni jedyne w Polsce, uznane za naturalne stanowisko azalii pontyjskiej (Rhododendron luteum). Najbliższe naturalne stanowiska tego gatunku znajdują się w odległości około 300 km od Kołaczni na Wołyniu i Polesiu, jeszcze dalej położone są stanowiska we wschodnich Alpach.

- Choć formalnie nie jesteśmy zarządcami rezerwatu, to w okresie kwitnienia azalii nasza Straż Leśna patroluje ten teren, by zapobiegać aktom wandalizmu, które się tu zdarzały – mówi Zenon Szkamruk, nadleśniczy Nadleśnictwa Leżajsk. – Pozostajemy w kontakcie z RDOŚ, w roku ubiegłym nadzorowaliśmy wycinkę krzewów przeszkadzających azalii. Jestem przekonany, że poprawi to warunki świetlne chronionego gatunku.

 Krzew zwany również różanecznikiem, a lokalnie „zieliną”, odkryty został dla nauki w 1908 roku przez wikarego Szczerbińskiego z Woli Żarczyckiej, który wysłał kwiaty azalii do Ogrodu Botanicznego w Krakowie. Tam rozpoznano go jako wielką osobliwość a stanowisko azalii w Kołaczni zyskało rozgłos. Rośliną zainteresował się prof. Marian Raciborski, który przyjeżdżając na miejsce, dzielił się swoją wiedzą botaniczną z miejscową ludnością, wygłaszał wykłady przy samych krzewach. Bywał tu również Władysław Szafer, przewodniczący Państwowej Rady Ochrony Przyrody.

Niestety, krzew w przeszłości był niszczony przez pasterzy i pasące się bydło, dwukrotnie trawił to miejsce pożar – jesienią 1926 i w kwietniu 1992 roku, a podczas srogiej zimy 1984/85 wiele krzewów wymarzło.

Pochodzenie azalii owiane jest legendami, Jedna z nich sięga czasów najazdów tatarskich na ziemie polskie. Ponoć zasadzono ją na grobie chana, który został pochowany na tym wzgórzu. Inna wersja mówi o przypadkowym zawleczeniu nasion wraz z paszą dla koni tatarskich.

Jako najbardziej prawdopodobną podaje się hipotezę, że azalia wchodziła w skład flory leśnej w trzeciorzędzie, czyli przed lodowcem, a więc stanowisko w Kołaczni byłoby reliktem sprzed zlodowacenia liczącym sobie 11 tys. lat.

Tekst: Edward Marszałek

Rzecznik prasowy RDLP w Krośnie

Zdjęcia: Weronika Cisek