Asset Publisher Asset Publisher

Pomniki przyrody

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Leżajsk zlokalizowanych jest siedem Pomników przyrody

 

- istniejące 7 obiektów
- projektowane 1 obiekt
 
Pomniki przyrody istniejące
Na gruntach Nadleśnictwa Leżajsk znajduje się 7 obiektów uznawanych za pomniki przyrody. Są to wyłącznie pomniki przyrody ożywionej obejmujące: 41 modrzewi polskich Larix decidua subsp. polonica, 29 buków zwyczajnych Fagus sylvatica oraz 1 dęba szypułkowego Quercus robur. Żaden z pomników nie został ujęty w Obwieszczeniu Woj. Podkarp. z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie wykazu aktów prawa miejscowego (Dz. Urz. Woj. Podkarpackiego z dnia 31 marca 1999 r. Nr 5 poz. 100), w związku z czym obecnie żaden z nich formalnie nie jest objęty ochroną.
 
Pomniki przyrody projektowane
Do ochrony w formie pomników przyrody na terenie Nadleśnictwa zaproponowano jeden obiekt – aleję modrzewiową prowadzącą do pałacyku w Julinie, która składa się z 115 drzew: 109 modrzewi europejskich i 6 buków zwyczajnych. Najgrubsze drzewo liczy 338 cm obwodu. Aleja wpisana jest do Państwowego Rejestru Zabytków.

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Zimowy czas w Ośrodku Hodowli Głuszca w Nadleśnictwie Leżajsk

Zimowy czas w Ośrodku Hodowli Głuszca w Nadleśnictwie Leżajsk

Zima to piękna pora roku, która ma swoje plusy i minusy. Cechują ją niskie temperatury, opady śniegu, występuje też szadź. Dni stają się krótsze, a noce dłuższe. Jest to nie tylko czas odpoczynku dla przyrody, ale także czas w roku, kiedy wysokie mrozy niszczą niebezpieczne dla zdrowia i środowiska wirusy i bakterie.

Głusze o tej porze roku są mniej aktywne, aby nie tracić energii. Dużo czasu poświęcają na odpoczynek, przesiadują na grzędach, są wyciszone (szczególnie kury). Niektóre koguty już w styczniu przybierają postawę godową sygnalizując innym samcom kto tu jest "najważniejszy", zaznaczają tym też tzw. terytorializm. W naturalnym środowisku dochodzi też do walk o zajmowane terytorium, przez co ustala się hierarchia socjalna.

Skład pokarmu głuszca zmienia się w zależności od pory roku. Zimą bardzo chętnie zjadają igliwie sosny, świekra i jodły. Przysmakiem dla nich jest też kora z łykiem z gałęzi sosnowych. Głuszce mają twardy i mocny dziób, który pozwala im na sprawne ścinanie igieł i skrawanie kory. Gałęzie z drzew iglastych na bieżąco są uzupełnianie, aby ptaki miały dostęp do świeżego igliwia. Po za tym codziennie dostają sałatkę warzywno – owocową (marchew, kapusta, jabłka, aronia, borówka amerykańska, borówka czarna), owies, ziarno słonecznika i specjalną karmę dla głuszcowatych. W ciągu doby głuszce kilkakrotnie podchodzą do karmiska, pobierają pokarm po czym wracają na grzędę gdzie odpoczywają i trawią karmę. W zimowe słoneczne dni zażywają kąpieli piaskowych.

Już za kilka tygodni rozpocznie się okres godowy u głuszców (toki) i znów będziemy mogli oglądać i podziwiać piękne kuraki naszych lasów.