Asset Publisher
Urządzanie Lasu
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Gospodarka leśna w Nadleśnictwie Leżajsk prowadzona jest na podstawie planu urządzenia lasu, sporządzonego na lata 2022-2031.
Obowiązujący Plan został zatwierdzony przez Ministra Środowiska, pismem DLŁ-WGL.8100.38.2022.LP z dnia 29 sierpnia 2022 roku.
Asset Publisher
CZY GŁUSZCE KANTABRYJSKIE PRZYLECĄ DO LEŻAJSKIEJ HODOWLI ?
CZY GŁUSZCE KANTABRYJSKIE PRZYLECĄ DO LEŻAJSKIEJ HODOWLI ?
Uczestnicy spotkania Valsemana wejście do hodowli głuszca.
Wymiana doświadczeń dotycząca hodowli głuszca profesorowie Julian Santiago Moreno, Ewa Łukaszewicz, Artur Kowalczyk.
Budynek hodowli, ogrodzenie zabezpieczające przed drapieżnikami.
Boksy do przetrzymywania głuszców.
Drzewostan sosnowy - góry Kantabryjskie.
Drzewostan brzozy – obszar występowania głuszca góry Kantabryjskie.
Leśnicy David Pinto oraz David Cubero przedstawiają sposób zagospodarowania biotopu głuszca.
Woliera pokazowa głuszca.
Biotop głuszca na wysokości około 1800 m n. p. m. – góry Kantabryjskie (tokowisko).
Wymiana doświadczeń Ośrodka Hodowli głuszca prowadzonego przy Nadleśnictwie Leżajsk z hodowlą głuszca w Hiszpanii 18-23.03.2025 r.
Organizatorem spotkania dotyczącego hodowli i ochrony głuszca w górach Kantabryjskich był Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, prof. dr hab. inż. Ewa Łukaszewicz, prof. dr hab. inż. Artur Kowalczyk, dr inż. Mariusz Rydzik (Ośrodek Hodowli Głuszca przy Nadleśnictwie Leżajsk), Universidad Complutense de Madrid, Servicio de Espacios Naturales – prof. dr Julian Santiago-Moreno, Servicio Central de Espacios Naturales Flora y Fauna - David Cubero, Fundacja Patrimonio Natural de Castilla y León, Centrum Hodowli Głuszców kantabryjskich - Gabriel de Pedro Aguilar.
Spotkanie było podsumowaniem projektu w ramach współpracy Junta de Castilla y León, INIA-CSIC (Hiszpania) i Uniwersytetu Wrocławskiego (Polska) projekt badawczy finansowany przez Ministerstwo Nauki i Innowacji UE/PRTR (TED2021-130581B-I00).
Podczas trzech dni, zespoły techników z zarządu INIA-CSIC, MITECO i Polski podzielili się rużnymi spodobami odchowu głuszców rozwijanymi w obu krajach, ze szczególnym naciskiem na hodowlę głuszca w niewoli. Hodowla głuszca w Hiszpanii prowadzona jest w miejscowości Valsemana i powstała w celu ochrony ex situ głuszca Kontabryjskiego, który jest skrajnie zagrożony w obszarze Cestilla Leone i Austrii, jego liczebność nie przekracza 200 osobników.
W hodowli prowadzone są również badania naukowe polegające na: monitorowaniu zdrowia, badaniach genetycznych, sztucznym rozrodzie, wdrażane są nieinwazyjne metody monitorowania stresu. Uczestnicy spotkania zapoznali się ze sposobem zagospodarowania terenów leśnych, na których prowadzone są prace, które przygotowują biotop do wsiedleń głuszca. Prace polegają na rozluźnieniu zwracia i podcinaniu gałęzi bocznych w drzewostanach sosny, brzozy i dębu kantabryjskiego oraz na usuwaniu zakrzaczeń. Uczestnicy wyjazdu wizytowali obiekt do prowadzenia edukacji dot. głuszca z wolierą pokazową.
Sporz. Mariusz Rydzik członek Komisji Współpracy Międzynarodowej Polskiego Towarzystwa Leśnego, Ośrodek Hodowli Głuszca przy Nadleśnictwie Leżajsk.
artykuły w języku hiszpańskim dotyczące spotkania:
