Asset Publisher
Historia Nadleśnictwa Leżajsk
Nadleśnictwo Leżajsk z obrębami Dąbrówki, Kuryłówka i Leżajsk wg obecnych granic i aktualnego stanu posiadania na dzień 01.10.2014r. - przeorganizowane zostało w 1977 r. z poprzednio istniejących Nadleśnictw : Dąbrówki, Leżajsk i częściowo Rudka.
Wyżej wymienione Nadleśnictwo zostało utworzone w 1944 roku po upaństwowieniu na mocy dekretu PKWN z dnia 12.XII.1944 r. Lasów większych własności prywatnych.
Ówczesne Nadleśnictwo Dąbrówki powstało z :
| - Lasów Ordynacji Potockich | - 3408 ha ( 4 rewiry) |
| - Lasów Ordynacji Lubomirskich | - 1574 ha |
| - Majątku leśnego Jagiełła | - 619 ha |
| - Lasów pożydowskich (Brzóza Stadnicka) | - 59 ha |
| - Majątku Kostkiewiczów | - 504 ha |
| Razem: | 6164 ha |
Ówczesne Nadleśnictwo Leżajsk powstało z :
| - Lasów Ordynacji Potockich | - 5574 ha ( 5 rewirów ) |
| - Lasów Ordynacji Lubomirskich | - 492 ha |
| - Majątku Nowińskiego | - 397 ha |
| - Lasu Klasztornego | - 311 ha |
| - Ispa ( lasy pożydowskie) | - 20 ha |
| Razem: | 6794 ha |
Organizacyjna Lasów Państwowych wzorowana była na przedwojennym modelu organizacyjnym – Dekret z września 1936 r o Państwowym Gospodarstwie Leśnym
Przejmowane las był zdewastowane przez działania wojenne oraz liczne kradzieże/zapis w protokole przejęcia lasów/.
W latach 1950 - 1958 Nadleśnictwo Dąbrówki i Leżajsk działały samodzielnie i wchodziły w skład Rejonu Lasów Państwowych w Łańcucie.
W 1959 r. zlikwidowano Rejony i Nadleśnictwa podlegały bezpośrednio pod Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych.
W 1972 r. Zarządzeniem Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych na skutek zmian organizacyjnych powołano Nadleśnictwo Dąbrówki w skład którego włączono byłe Nadleśnictwo Leżajsk.
Z dniem 1.01.1974 r. zmieniono nazwę Nadleśnictwa Dąbrówki na Nadleśnictwo Leżajsk w związku z przeniesieniem siedziby Nadleśnictwa do Leżajska.
Z dniem 1.01.1978 r. nastąpiło przyłączenie części Nadleśnictwa Sieniawa :
| - L-ctwo Brzyska Wola | - 1063 ha |
| - L-ctwo Jastrzębiec | - 637 ha |
| - L-ctwo Kulno | - 936 ha |
| - L-ctwo Kot ( część ) | - 1043 ha |
a do Nadleśnictwa Sieniawa przekazano Leśnictwo Białobrzeżki - 889 ha.
Nadleśnictwem Dąbrówki zarządzali Nadleśniczowie :
( wg relacji )
| 1946 – 1949 | - Stanisław Jedliński |
| 1949 – 1959 | - Stanisław Drygaś |
| 1959 – 1974 | - Wojciech Heleniak |
Nadleśnictwem Leżajsk zarządzali Nadleśniczowie :
( wg relacji )
| 1946 – 1947 | - Kazimierz Posternak |
| 1947 – 1949 | - Michał Gottwald |
| 1949 – 1952 | - Jan Ruszak |
| 1952 – 1972 | - Rajnhold Porada |
| 1974 – 1981 | - Wojciech Heleniak |
| 1981 – 2013 | - Tadeusz Pytko |
Powojenna gospodarka leśna prowadzona w oparciu o 10-cio letnie Plany urządzenia lasu już od 1945r., było to prowizoryczne urządzanie lasu.
Przejęte lasy w 1944r. w 69% stanowiły dobra Potockich i 21% dobra Lubomirskich.
Pierwsze wzmianki o uporządkowanej-planowej gospodarki leśnej sięga roku 1851 - podzielono lasy na Rewiry i zatrudniono „oficjalistów" posiadających fachową wiedzę/leśniczych, gajowych, strażników/, którzy byli jednolicie umundorowani.
W 1856 r została wydana przez Ordynata „Instrukcja dla Wydziału Lasowego w dobrach łańcuckich i leżajskich" –regulująca zasady gospodarki oraz strukturę organizacyjną.
Należy jeszcze wspomnieć o wybitnej postaci Wiesława Krawczyńskiego – leśnika i myśliwego, wykładowca uniwersytetów i wyższych uczelni/Poznań, Lwów i Kraków/ autora polskiego podręcznika „Łowiectwo"(1924r.) który od ukończenia szkoły pracował zawodowa w lasach ordynackich, a w latach 1923-1939 był dyrektorem lasów ordynackich.
Wiesław Krawczyński – jest autorem słów jak i muzyki powstałego w latach 30-tych „Hymnu Leśników"
Asset Publisher
Głuszce z Podkarpacia uzyskają wolność na Suwalszczyźnie
Głuszce z Podkarpacia uzyskają wolność na Suwalszczyźnie
Rekordowa liczba 50 młodych głuszców to tegoroczny sukces Ośrodka Hodowli Głuszca działającego od 26 lat w Nadleśnictwie Leżajsk. Celem tej hodowli jest zasilanie dziko żyjących populacji nowymi osobnikami.
Tylko w latach 2013-2019 na wolność trafiły 203 ptaki wyhodowane w leśnej wolierze. Natomiast nocą z 20 na 21 lipca ośrodek hodowlany opuściło 16 młodych, odchowanych już głuszców (9 kogutów i 7 kur) oraz jedna dorosła głuszyca, mająca pełnić funkcję „niańki” w wolierze adaptacyjnej. Nad ranem zostały wypuszczone w Nadleśnictwie Głęboki Bród na Suwalszczyźnie.
- Wsiedlenie do naturalnego środowiska odbywa się w taki sposób, że w wolierze adaptacyjnej na stałe jest tylko kura matka, zaś młode mają możliwość swobodnego poruszania się po otaczającym lesie. Z czasem młode usamodzielniają się, a doświadczona kura wraca do naszego ośrodka – objaśnia Zenon Szkamruk, nadleśniczy Nadleśnictwa w Leżajsk.
Kolejne 33 ptaki trafią do lasów na Lubelszczyźnie w ciągu następnych dwóch tygodni. W tym roku w rozrodzie brało udział siedem kogutów i 16 kur, które złożyły łącznie 195 jaj.
- W ich wysiadywaniu wzięło udział 17 głuszyc i cztery kury domowe, pod którymi z 39 jaj wykluło się 14 piskląt – wylicza Anna Bukowska, kierownik ośrodka – Większy sukces lęgowy miały głuszyce, które z 156 jaj wysiedziały 86 żywych piskląt. Niestety, jak zawsze, były naturalne ubytki, jaja niewyklute i zniszczone w czasie wysiadywania. Z kolei w czasie odchowu padła dokładnie połowa piskląt, ale 50 odchowanych młodych w dobrej kondycji uzyska wolność.
Obecnie stado zarodowe leżajskich głuszców liczy 10 dorosłych kogutów i 19 kur. W ciągu kilku ostatnich lat dokonano modernizacji ośrodka, poprawiając warunki hodowli i umożliwiając prowadzenie funkcji edukacyjnej. W 2017 r. wybudowano nowe dwa obiekty z przeznaczeniem dla kogutów na okres lęgowy kur, zapewniające im optymalne warunki życia. W ubiegłym roku ukończono budowę obiektu, który stanowi zaplecze dla hodowli i zapewnia możliwość sterylnego przygotowywania pokarmów i, co bardzo ważne, daje możliwość nadzorowania i obsługi hodowli przez całą dobę w okresie lęgów. Budynek również pełni rolę edukacyjną; przez lustra weneckie w sali edukacyjnej można obserwować ptaki na wybiegach. Wielką atrakcją są odbywające się wiosna toki głuszców, w trakcie których koguty walczące o względy samic zachwycają bojowym wyglądem i cyklicznie powtarzaną „pieśnią”.
Tekst: Edward Marszałek
rzecznik prasowy RDLP w Krośnie
Zdjęcie: EdM i Mariusz Rydzik
