Asset Publisher Asset Publisher

Obszary chronionego krajobrazu

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Leżajsk znajdują się trzy Obszary chronionego krajobrazu o łącznej pow. 11267,20 ha

 

- Brzóźniański OChK 5348,90 ha
- Kuryłowski OChK 3634,88 ha
- Zmysłowski OChK 2283,42 ha
 
Brzóźniański Obszar Chronionego Krajobrazu powstał na mocy Rozporządzenia Wojewody Rzeszowskiego Nr 35/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie zasad zagospodarowania obszarów chronionego krajobrazu na terenie województwa rzeszowskiego, (Dz. Urz. Woj. Rzeszowskiego Nr 7, poz. 74). W granicach województwa podkarpackiego jego status prawny określa Rozporządzenie Nr 76/05 Wojewody Podkarpackiego z dnia 31 października 2005 r. w sprawie Brzóźniańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Podkarp. z dnia 7 listopada 2005 r., nr 138, poz. 2102 z 2005 r.; z późniejszymi zmianami).
Obszar zlokalizowany jest na terenie gmin: Leżajsk i Nowa Sarzyna w powiecie leżajskim, Rakszawa i Żołynia w powiecie łańcuckim, Sokołów Małopolski w powiecie rzeszowskim.
Całkowita powierzchnia Obszaru wynosi 11 735 ha. W całości położony jest w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa. W jego obrębie grunty Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa zajmują 5348,90 ha.
 
Kuryłowski Obszar Chronionego Krajobrazu powstał na mocy Rozporządzenia Wojewody Rzeszowskiego Nr 35/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie zasad zagospodarowania obszarów chronionego krajobrazu na terenie województwa rzeszowskiego (Dz. Urz. Woj. Rzeszowskiego Nr 7, poz. 74). W granicach województwa podkarpackiego jego status prawny określa Rozporządzenie Nr 78/05 Wojewody Podkarpackiego z dnia 31 października 2005 r. w sprawie Kuryłowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Podkarp. z dnia 7 listopada 2005 r., nr 138, poz. 2104 z 2005 r.; z późniejszymi zmianami).
Obszar zlokalizowany jest na terenie gmin: Kuryłówka i Leżajsk w powiecie leżajskim.
Całkowita powierzchnia Obszaru wynosi 13 500 ha. W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa zajmuje on 11838,47 ha, w tym grunty Nadleśnictwa – 3634,88 ha.
 
Zmysłowski Obszar Chronionego Krajobrazu powstał na mocy Rozporządzenia Wojewody Rzeszowskiego Nr 35/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie zasad zagospodarowania obszarów chronionego krajobrazu na terenie województwa rzeszowskiego, (Dz. Urz. Woj. Rzeszowskiego Nr 7, poz. 74). W granicach województwa podkarpackiego jego status prawny określa Rozporządzenie Nr 82/05 Wojewody Podkarpackiego z dnia 31 października 2005 r. w sprawie Zmysłowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Podkarp. z dnia 7 listopada 2005 r., nr 138, poz. 2108 z 2005 r.; z późniejszymi zmianami).
Obszar zlokalizowany jest na terenie gmin: Grodzisko Dolne i Leżajsk w powiecie leżajskim, Białobrzegi i Żołynia w łańcuckim.
Całkowita powierzchnia Obszaru wynosi 6 310 ha. W całości położony jest w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa. W jego obrębie grunty Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa zajmują 2283,42 ha.

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Zimowy czas w Ośrodku Hodowli Głuszca w Nadleśnictwie Leżajsk

Zimowy czas w Ośrodku Hodowli Głuszca w Nadleśnictwie Leżajsk

Zima to piękna pora roku, która ma swoje plusy i minusy. Cechują ją niskie temperatury, opady śniegu, występuje też szadź. Dni stają się krótsze, a noce dłuższe. Jest to nie tylko czas odpoczynku dla przyrody, ale także czas w roku, kiedy wysokie mrozy niszczą niebezpieczne dla zdrowia i środowiska wirusy i bakterie.

Głusze o tej porze roku są mniej aktywne, aby nie tracić energii. Dużo czasu poświęcają na odpoczynek, przesiadują na grzędach, są wyciszone (szczególnie kury). Niektóre koguty już w styczniu przybierają postawę godową sygnalizując innym samcom kto tu jest "najważniejszy", zaznaczają tym też tzw. terytorializm. W naturalnym środowisku dochodzi też do walk o zajmowane terytorium, przez co ustala się hierarchia socjalna.

Skład pokarmu głuszca zmienia się w zależności od pory roku. Zimą bardzo chętnie zjadają igliwie sosny, świekra i jodły. Przysmakiem dla nich jest też kora z łykiem z gałęzi sosnowych. Głuszce mają twardy i mocny dziób, który pozwala im na sprawne ścinanie igieł i skrawanie kory. Gałęzie z drzew iglastych na bieżąco są uzupełnianie, aby ptaki miały dostęp do świeżego igliwia. Po za tym codziennie dostają sałatkę warzywno – owocową (marchew, kapusta, jabłka, aronia, borówka amerykańska, borówka czarna), owies, ziarno słonecznika i specjalną karmę dla głuszcowatych. W ciągu doby głuszce kilkakrotnie podchodzą do karmiska, pobierają pokarm po czym wracają na grzędę gdzie odpoczywają i trawią karmę. W zimowe słoneczne dni zażywają kąpieli piaskowych.

Już za kilka tygodni rozpocznie się okres godowy u głuszców (toki) i znów będziemy mogli oglądać i podziwiać piękne kuraki naszych lasów.