Wydawca treści
Historia Nadleśnictwa Leżajsk
Nadleśnictwo Leżajsk z obrębami Dąbrówki, Kuryłówka i Leżajsk wg obecnych granic i aktualnego stanu posiadania na dzień 01.10.2014r. - przeorganizowane zostało w 1977 r. z poprzednio istniejących Nadleśnictw : Dąbrówki, Leżajsk i częściowo Rudka.
Wyżej wymienione Nadleśnictwo zostało utworzone w 1944 roku po upaństwowieniu na mocy dekretu PKWN z dnia 12.XII.1944 r. Lasów większych własności prywatnych.
Ówczesne Nadleśnictwo Dąbrówki powstało z :
| - Lasów Ordynacji Potockich | - 3408 ha ( 4 rewiry) |
| - Lasów Ordynacji Lubomirskich | - 1574 ha |
| - Majątku leśnego Jagiełła | - 619 ha |
| - Lasów pożydowskich (Brzóza Stadnicka) | - 59 ha |
| - Majątku Kostkiewiczów | - 504 ha |
| Razem: | 6164 ha |
Ówczesne Nadleśnictwo Leżajsk powstało z :
| - Lasów Ordynacji Potockich | - 5574 ha ( 5 rewirów ) |
| - Lasów Ordynacji Lubomirskich | - 492 ha |
| - Majątku Nowińskiego | - 397 ha |
| - Lasu Klasztornego | - 311 ha |
| - Ispa ( lasy pożydowskie) | - 20 ha |
| Razem: | 6794 ha |
Organizacyjna Lasów Państwowych wzorowana była na przedwojennym modelu organizacyjnym – Dekret z września 1936 r o Państwowym Gospodarstwie Leśnym
Przejmowane las był zdewastowane przez działania wojenne oraz liczne kradzieże/zapis w protokole przejęcia lasów/.
W latach 1950 - 1958 Nadleśnictwo Dąbrówki i Leżajsk działały samodzielnie i wchodziły w skład Rejonu Lasów Państwowych w Łańcucie.
W 1959 r. zlikwidowano Rejony i Nadleśnictwa podlegały bezpośrednio pod Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych.
W 1972 r. Zarządzeniem Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych na skutek zmian organizacyjnych powołano Nadleśnictwo Dąbrówki w skład którego włączono byłe Nadleśnictwo Leżajsk.
Z dniem 1.01.1974 r. zmieniono nazwę Nadleśnictwa Dąbrówki na Nadleśnictwo Leżajsk w związku z przeniesieniem siedziby Nadleśnictwa do Leżajska.
Z dniem 1.01.1978 r. nastąpiło przyłączenie części Nadleśnictwa Sieniawa :
| - L-ctwo Brzyska Wola | - 1063 ha |
| - L-ctwo Jastrzębiec | - 637 ha |
| - L-ctwo Kulno | - 936 ha |
| - L-ctwo Kot ( część ) | - 1043 ha |
a do Nadleśnictwa Sieniawa przekazano Leśnictwo Białobrzeżki - 889 ha.
Nadleśnictwem Dąbrówki zarządzali Nadleśniczowie :
( wg relacji )
| 1946 – 1949 | - Stanisław Jedliński |
| 1949 – 1959 | - Stanisław Drygaś |
| 1959 – 1974 | - Wojciech Heleniak |
Nadleśnictwem Leżajsk zarządzali Nadleśniczowie :
( wg relacji )
| 1946 – 1947 | - Kazimierz Posternak |
| 1947 – 1949 | - Michał Gottwald |
| 1949 – 1952 | - Jan Ruszak |
| 1952 – 1972 | - Rajnhold Porada |
| 1974 – 1981 | - Wojciech Heleniak |
| 1981 – 2013 | - Tadeusz Pytko |
Powojenna gospodarka leśna prowadzona w oparciu o 10-cio letnie Plany urządzenia lasu już od 1945r., było to prowizoryczne urządzanie lasu.
Przejęte lasy w 1944r. w 69% stanowiły dobra Potockich i 21% dobra Lubomirskich.
Pierwsze wzmianki o uporządkowanej-planowej gospodarki leśnej sięga roku 1851 - podzielono lasy na Rewiry i zatrudniono „oficjalistów" posiadających fachową wiedzę/leśniczych, gajowych, strażników/, którzy byli jednolicie umundorowani.
W 1856 r została wydana przez Ordynata „Instrukcja dla Wydziału Lasowego w dobrach łańcuckich i leżajskich" –regulująca zasady gospodarki oraz strukturę organizacyjną.
Należy jeszcze wspomnieć o wybitnej postaci Wiesława Krawczyńskiego – leśnika i myśliwego, wykładowca uniwersytetów i wyższych uczelni/Poznań, Lwów i Kraków/ autora polskiego podręcznika „Łowiectwo"(1924r.) który od ukończenia szkoły pracował zawodowa w lasach ordynackich, a w latach 1923-1939 był dyrektorem lasów ordynackich.
Wiesław Krawczyński – jest autorem słów jak i muzyki powstałego w latach 30-tych „Hymnu Leśników"
Najnowsze aktualności
Światowy Dzień Drwala
Światowy Dzień Drwala
Rondo w Jaworznie - pomnik drwala
Jaworzno Rynek - drwal, OZ
Żędowice pomnik drwala
Data 12 listopada pojawia się w kalendarzach jako Światowy Dzień Drwala. Mało kto zdaje sobie sprawę, jak wiele do rozwoju cywilizacyjnego ludzkości wnieśli i wnoszą drwale. Niegdyś pracowali piłami ręcznymi, siekierami i toporami, dziś ich głównym narzędziem pozostaje pilarka spalinowa.
O pracy tych leśnych ludzi napisano wiele książek, zrealizowano filmy. Sugestywny opis pracy huculskich drwali z Czarnohory znajdujemy w Vincenzowej „Na wysokiej połoninie”. Tę tematykę w różnych kontekstach porusza też „Siekierezada” Edwarda Stachury czy „Rozmowy przy wycinaniu lasu” Stanisława Tyma. Warto przypomnieć, że jako drwal pracował niegdyś Abraham Lincoln, jeden z najsłynniejszych prezydentów USA, ponoć właśnie w lesie, „rozmawiając z drzewami” szlifował swe umiejętności wielkiego oratora.
W Ameryce czy w Europie zachodniej spotkać można pomniki słynnych drwali. Są i w Polsce - najładniejszy i jednocześnie podwójny pomnik, ma Jaworzno, swą nazwę zawdzięczające właśnie drwalom. Na jednym z rond dojazdowych do centrum uwagę zwraca potężna figura rębacza z siekierą na plecach, zmierzającego do rynku, gdzie oczekuje go kolega. Dwaj drwale znajdują się też w herbie Jaworzna. Z kolei w śląskich Żędowicach można zobaczyć drewnianą statuę drwala, a przedstawiciel tego zawodu widnieje też na historycznej pieczęci tej miejscowości.
Swego rodzaju pomnikiem jest Jaskinia Drwali, zwana też Słowiańską, położona na stokach Kilanowskiej Góry nad Duklą. Odkryta w 2003 roku, jest najdłuższą znaną jaskinią Beskidu Niskiego i szóstą co do długości w całych polskich Karpatach fliszowych. Długość jej ciasnych korytarzy przekracza 600 metrów, zaś deniwelacja sięga 24 metrów.
Dziś drwale zajmują się wykonawstwem wszelkich prac leśnych, nie tylko z zakresu pozyskania drewna; sadzą las, zbierają nasiona, pracują szkółkach leśnych, pielęgnują leśne uprawy.
Co roku organizowane są zawody drwali na różnych szczeblach. W Bieszczadach odbywają się one podczas Dnia Żubra i w czasie targów AgroBieszczady. Z kolei rywalizację regionalną co roku przeprowadza Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Leśnictwa, wyłaniając reprezentantów na krajowe zawody.
Wszystkim drwalom, w dniu ich święta, serdeczne życzenia – Darz Bór!
Tekst: Edward Marszałek
Rzecznik prasowy RDLP w Krośnie
