Wydawca treści Wydawca treści

Nadzór nad lasami niepaństwowymi

       Nadzór nad gospodarką leśną w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa (niepaństwowych), będących własnością osób fizycznych (prywatnych), wspólnot gruntowych, spółek, stowarzyszeń, gmin, związków wyznaniowych (parafii), itp., sprawuje starosta, który może powierzyć prowadzenie niektórych spraw z zakresu nadzoru właściwemu terenowo nadleśniczemu.

          Na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy Starostą Łańcuckim, a Nadleśniczym Nadleśnictwa Leżajsk, Nadleśnictwo wykonuje nadzór nad gospodarką leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa położonych na terenie gmin: Żołynia, Białobrzegi, Czarna i Rakszawa.

Zakres powierzonego nadzoru obejmuje: wydawanie decyzji administracyjnych w zakresie nakazywania wykonania zadań, bieżące kontrole stanu lasu, kontrole wykonania zadań określonych w uproszczonych planach urządzania lasu i wydanych decyzjach, udział w ocenie udatności upraw leśnych, cechowanie drewna i wydawanie dokumentów stwierdzających legalność pozyskania drewna. Pozyskiwanie drewna w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa może być wykonywane na podstawie uproszczonego planu urządzania lasu lub decyzji starosty określającej zadania w zakresie gospodarki leśnej.

 

Informacje potrzebne dla właściciela lasu.

Las to grunt pokryty roślinnością leśną (drzewami, krzewami oraz runem leśnym) lub czasowo jej pozbawiony, związany z gospodarką leśną, oznaczony w ewidencji gruntów symbolem Ls.

Właścicielem lasu jest osoba wpisana do urzędowych rejestrów nieruchomości (ksiąg wieczystych, ewidencji gruntów i budynków), posiadająca dokument stwierdzający prawo własności nieruchomości.

Właściciel lasu może użytkować las w zakresie określonym przez obowiązujące prawo. Ustawa o lasach zobowiązuje właścicieli lasów do prowadzenia gospodarki leśnej według uproszczonego planu urządzania lasu lub decyzji starosty określającej zadania w zakresie gospodarki leśnej oraz do trwałego utrzymania lasów i zapewnienia ciągłości ich użytkowania, a w szczególności do:

  • zachowania w lasach roślinności leśnej, - ponownego wprowadzania roślinności leśnej (upraw leśnych) w lasach w okresie 5 lat od usunięcia drzewostanu,
  • pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony przeciwpożarowej, - przebudowy drzewostanu, który nie zapewnia osiągnięcia celów gospodarki leśnej, zawartych w uproszczonym planie urządzania lasu lub decyzji starosty,
  • racjonalnego użytkowania lasu w sposób trwale zapewniający optymalną realizację wszystkich jego funkcji przez pozyskiwanie drewna w granicach nie przekraczających możliwości produkcyjnych lasu, pozyskiwanie surowców i produktów ubocznego użytkowania lasu w sposób zapewniający możliwość ich biologicznego odtwarzania, a także ochronę runa leśnego.

Jeżeli właściciel lasu nie wykonuje powyższych obowiązków albo nie wykonuje zadań zawartych w uproszczonym planie urządzania lasu, wykonanie tych obowiązków może zostać nakazane w drodze decyzji. Uproszczony plan urządzania lasu jest sporządzany na okres 10 lat:

 - dla lasów należących do osób fizycznych i wspólnot gruntowych – na zlecenie starosty

 - dla pozostałych lasów (należących do gmin, stowarzyszeń, parafii) – na zlecenie i koszt właścicieli.

Zawiera on opisy lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz rodzaje i rozmiar zadań koniecznych do wykonania.

          Drewno pozyskane w lasach podlega ocechowaniu. Cechowanie drewna wykonuje pracownik Nadleśnictwa Leżajsk prowadzący nadzór nad gospodarką leśną, w miejscu jego pozyskania, to jest na działce leśnej, gdzie zostało wycięte, po uprzednim złożeniu przez właściciela lasu zawiadomienia o pozyskaniu drewna. Druk zawiadomienia o pozyskaniu drewna dostępny jest w biurze Nadleśnictwa Leżajsk, na stronie internetowej http://www.lezajsk.krosno.lasy.gov.pl, u pracownika dokonującego cechowania drewna lub w Urzędach Gminy. Wskazane jest składanie zawiadomienia o pozyskaniu drewna w terminie co najmniej 7 dni przed przystąpieniem do wycinki drzew w celu sprawdzenia rozmiaru pozyskania drewna planowanego w uproszczonym planie urządzania lasu oraz sprawdzenia, czy osoba składająca zawiadomienie jest wpisana w rejestrze działek leśnych i ich właścicieli.

W przypadku braku wpisu do rejestru działek leśnych i ich właścicieli osoba składająca zawiadomienie jest proszona o przedłożenie dokumentu stwierdzającego prawo do władania działką leśną. Jeżeli tytuł własności posiada więcej niż jedna osoba, (działka stanowi współwłasność), osoba składająca zawiadomienie przed przystąpieniem do wyrębu drzew winna uzyskać pisemną zgodę w formie oświadczenia wszystkich współwłaścicieli na dokonanie wyrębu. Na ocechowane drewno wydaje się dokument stwierdzający legalność jego pozyskania „świadectwo legalności pozyskania drewna”.

W przypadku stwierdzenia, że:

 - osoba składająca zawiadomienie o pozyskaniu drewna nie jest właścicielem lasu lub nie dołączyła oświadczeń współwłaścicieli o wyrażeniu zgody na dokonanie wyrębu drzew,

 - ilość pozyskanego drewna przekracza rozmiar przewidziany do pozyskania w uproszczonym planie urządzania lasu lub decyzji określającej zadania w zakresie gospodarki leśnej,

- dla lasu nie opracowano uproszczonego planu urządzania lasu lub nie wydano decyzji określającej zadania w zakresie gospodarki leśnej Nadleśnictwo Leżajsk może odmówić ocechowania pozyskanego drewna.

 

Prowadzenie spraw w zakresie lasów prywatnych zajmuje się specjalista od lasów niepaństwowych, telefon kontaktowy – 690 034 974.

 


INFORMACJA

INFORMACJA

Nadleśnictwo Leżajsk informuje, że od dnia 1 lutego 2021 r.

zadania dotyczące nadzoru nad lasami niepaństwowymi w zasięgu terytorialnym powiatu leżajskiego realizuje Starostwo Powiatowe w Leżajsku. 

Wnioski o ocechowanie drewna i wydanie świadectwa legalności pozyskania drewna należy składać w Starostwie Powiatowym w Leżajsku.

Wnioski o ocechowanie drewna i wydanie świadectwa legalności pozyskania drewna nierozpatrzone przed dniem 1 lutego 2021 r. zostaną przekazane do Starostwa Powiatowego w Leżajsku.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

LIDAR LOTNICZY - ALS Nadleśnictwo Leżajsk

LIDAR LOTNICZY - ALS Nadleśnictwo Leżajsk

W dniu 12 sierpnia 2021 roku w Nadleśnictwie Leżajsk odbyło się spotkanie dotyczące odbioru i kontroli prac związanych z realizacją pilotażowego programu skaningu laserowego drzewostanów ALS oraz wykorzystania pozyskanych danych przy tworzeniu Planu Urządzenia Lasu.

Jest to trzecie Nadleśnictwo w Polsce które uczestniczy w tym programie.

W spotkaniu uczestniczyli;
- Naczelnik Wydziału Urządzania Lasu Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, 
- Naczelnik Wydziału Urządzania Lasu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie, 
- Dyrektor Biura Urządzania Lasu w Przemyślu wraz z zespołem odpowiedzialnym za prowadzony projekt
- Nadleśniczy Nadleśnictwa Leżajsk wraz z operatorem Leśnej Mapy Numerycznej.

Celem pilotażowego projektu jest zastosowanie w praktyce metody szacowania zasobności drzewostanów z wykorzystaniem danych lotniczego skanowania laserowego, zwanego metodą ALS, jest to aktywny system teledetekcyjny polegający na rejestracji promieni odbitych od powierzchni terenu i koron drzew  z użyciem wiązki promieni światła (lasera) wysyłanego z pułapu lotniczego (ok. 300–800 m). Podstawowym produktem ALS jest chmura punktów o znanych współrzędnych przestrzennych XYZ, będących miejscami odbić promieni lasera od napotkanych przeszkód. Można też rejestrować intensywność odbicia impulsu  i kolejne echa sygnału. Zasada działania skanowania laserowego jest oparta na wyznaczeniu odległości od skanera do badanej powierzchni obiektu przez pomiar czasu upływającego między wysłaniem a odbiorem pojedynczego impulsu lasera. Określa się także kąt wysłania wiązki i kolejne echa powracającego sygnału dzięki temu można wyznaczyć przestrzenny wektor od środka systemu skanującego (0,0,0) do obiektu odbijającego wiązkę. Analiza rozkładu przestrzennego punktów XYZ  i intensywności sygnału umożliwia charakteryzowanie (klasyfikację) obiektów, od których została odbita. Lidar lotniczy wykorzystuje promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie optycznym  (najczęściej w bliskiej podczerwieni NIR lub światło zielone Green), wysyłane jako falę ciągłą lub pulsacyjną. Częstotliwość wysyłania promieni lasera przez współczesne skanery wynosi do 400 tys. impulsów na sekundę. Typowy zakres kątowy skanowania obejmuje 1–75°. 
Prace w Nadleśnictwie Leżajsk wykonano na podstawie metodyki projektu Rembiofor tj. „Instrukcją pozyskiwania danych teledetekcyjnych, zakładania powierzchni referencyjnych i przetwarzania wyników do bazy Taksator” (Instrukcja ALS). Dane teledetekcyjne zostały pozyskanie na podstawie umowy zawartej pomiędzy BULiGL Oddział w Przemyślu a firmą SmallGIS Sp. z o.o. Zamówienie dotyczyło wykonania lotniczego skaningu laserowego i dostarczenie chmury punktów oraz produktów pochodnych.

Podstawowe założenia do projektu to; powierzchnia 371km2, określona została poprzez ujęcie głównych kompleksów gruntów pozostających w zarządzie Nadleśnictwa Leżajsk z buforem 100 m oraz z uwzględnieniem buforu wokół pojedynczych małych kompleksów oderwanych od dużych kompleksów leśnych. Chmura punktów po wyrównaniu, klasyfikacji o średniej gęstości minimum 8pkt/m2, pokrycie poprzeczne pasów skanowania 20%, dokładność pomiaru wysokości punktu po wyrównaniu szeregów Z mh ≤ 0,1m, dokładność pomiaru sytuacyjnego punktu po wyrównaniu szeregów X, Y mp ≤  0,20m.
Opracowanie dobrej metodyki jest kluczowym krokiem do wdrożenia do praktyki sporządzania projektu planu urządzenia lasu alternatywnej metody określania wielkości zasobów drzewnych w stosunku do aktualnie obowiązującej metody statystyczno-matematycznej z wykorzystaniem warstw gatunkowo-wiekowych i pomiarów na powierzchniach próbnych kołowych. Nowa metoda ALS ma w założeniu zmniejszyć błąd określenia miąższości dla pojedynczych wydzieleń leśnych.

W przypadku Nadleśnictwa Leżajsk metoda określenia zasobności drzewostanów z wykorzystaniem danych lotniczego skanowania laserowego daje wyniki wyższe, na co wskazuje porównanie metod: ogólna miąższość drzewostanów  w metodzie ALS jest wyższa o 308 517 m3 (6,27%) od miąższości określonej metodą tradycyjną (IUL 2012). Średnia zasobność drzewostanów metodzie ALS jest o 19,27 m3/ha (6,27%) wyższa. W przypadku poszczególnych klas wieku – zaznacza się tu większa zasobność w młodych klasach wieku w metodzie ALS. Należy również pokreślić, że zastosowanie metody nie automatyzuje w pełni określenia zasobności drzewostanów. 

Uzasadnione jest, aby w dalszym ciągu prowadzić badania i analizy, mające na celu rozwój zdalnej metody określania miąższości drzew i drzewostanów. Także testować algorytmy i budować modele mając już bazy pomiarów referencyjnych (próbne powierzchnie kołowe z inwentaryzacji zasobów drzewnych wykonanych w ramach projektów planów urządzenia lasu oraz wielkoobszarowej inwentaryzacji stanu lasu).