Wydawca treści Wydawca treści

Natura 2000

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Leżajsk zlokalizowane są trzy Obszary Natura 2000 o łącznej powierzchni 2370,85 ha

- PLH180006 Kołacznia w całości poza gruntami N-ctwa
- PLH180020 Dolina Dolnego Sanu 9,68 ha
- PLH180047 Lasy Leżajskie 2361,21 ha
 
 
PLH180006 Kołacznia
Obszar obejmuje rezerwat „Kołacznia" wraz z jedynym w Polsce naturalnym stanowiskiem różanecznika żółtego (azalii pontyjskiej). Jest to gatunek z załącznika I Dyrektywy siedliskowej będący jedynym przedmiotem ochrony w
obszarze. Stanowisko zajmuje grzbiet i zbocze niewielkiej śródleśnej wydmy porośniętej luźnym drzewostanem sosnowym.
Obszar zajmuje 0,10 ha i w całości leży poza gruntami Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa.
 
PLH180020 Dolina Dolnego Sanu
Obszar obejmuje najcenniejsze przyrodniczo fragmenty doliny dolnego Sanu na odcinku od Jarosławia do ujścia. Występuje tu 14 siedlisk z załącznika I Dyrektywy siedliskowej oraz 18 gatunków zwierząt z załącznika II. Obok nich
występuje tu liczna grupa taksonów objętych ochroną prawną.
W obrębie siedlisk przyrodniczych największe znaczenie mają siedliska przykorytowe: łęgi wierzbowo-topolowe, nadrzeczne ziołorośla oraz zalewane muliste brzegi rzek. Istotną rolę odgrywają także ekstensywnie użytkowane i bogate gatunkowo ekosystemy łąkowe, reprezentowane głównie łąki świeże, a z mniejszym
udziałem także przez zmiennowilgotne łąki trzęślicowe i selernicowe. Wartość przyrodniczą obszaru podnoszą liczne - szczególnie w północnej części - starorzecza z bogatą florą wodną.
Wśród zwierząt objętych ww. dyrektywą do najważniejszych należą rzadkie motyle: modraszek telejus Maculinea teleius i modraszek nausitous M. nausitous, wydra Lutra lutra, bobra Castor fiber oraz bolenia Aspius aspius i różanki Rhodeus
sericeus. Wody Sanu i jego dopływów są także siedliskiem rzadkich gatunków kiełbi: kesslera Gobio kessleri i białopłetwego Gobio albipinnatus. Dorzecze Sanu objęte jest krajowym programem restytucji ryb wędrownych
(certy Vimba vimba, troci wędrownej Salmo trutta m. trutta, łososia Salmo salar i jesiotra ostronosego Acipenser oxyrinchus), a jego dopływy na tym odcinku wymieniane są jako potencjalne tarliska anadromicznych ryb wędrownych i
siedlisko ryb prądolubnych.
Ogółem obszar zajmuje 10 176,6 ha, z czego 1465,89 ha położone jest w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa. Grunty Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa mają niewielką powierzchnię – zajmują 9,68 ha.
 
PLH180047 Lasy Leżajskie
Lasy Leżajskie to rozległy kompleks obejmujący siedliska przyrodnicze z załącznika I Dyrektywy siedliskowej, do których należą głównie zbiorowiska leśne: grąd subkontynentalny (kod 9170), kwaśna buczyna (kod 9110), żyzna buczyna karpacka (kod 9130) oraz łęgi: wierzbowe, topolowe i olszowo-jesionowe (kod 91E0) i wiązowe (kod 91F0). Niewielką część zajmują siedliska nieleśne, skupiające się głównie w dolinie Trzebośnicy: starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion (kod 3150), zmiennowilgotne łąki trzęślicowe ze związku Molinion (kod 6410) i świeże łąki użytkowane ekstensywnie ze związku Arrhenatherion elatioris (kod 6510). Zbiorowiska te są również siedliskiem cennych gatunków zwierząt z załącznika II ww. dyrektywy, do których należą m.in.: biegacz gruzełkowaty Carabus variolosus, modraszek nausitous Maculinea nausithous i czerwończyk nieparek Lycaena dispar.
Ogółem obszar zajmuje 2 656,4 ha i w całości położony jest w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa. Grunty Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa zajmują 2361,21 ha.

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Nadleśnictwo Leżajsk. Ucierpiał las po gradobiciu.

Nadleśnictwo Leżajsk. Ucierpiał las po gradobiciu.

Czerwiec to miesiąc upałów, ale również silnych burz, którym towarzyszy czasem potężne gradobicie. Bywa ono wyjątkowo szkodliwe dla roślin, w tym drzew, którym niszczy liście, powodując w dalszej kolejności ich obumieranie. Takie sytuacje miały właśnie miejsce od 24 do 26 czerwca w Nadleśnictwie Leżajsk. gwałtowne burze. W dniach od 24 do 27 czerwca na terenie Nadleśnictwa Leżajsk wystąpiły intensywne opady deszczu i grad.

Silne burze z ulewnymi deszczami i gradobiciem uszkodziły wiele drzew w leśnictwach Brzóza i Marynin na powierzchni ponad 800 ha. Gradowe kule miały średnicę około 5 centymetrów. Całkowitemu zniszczeniu uległa również spora liczba sadzonek na szkółkach. Poobijane igliwie, liście oraz gałęzie zalegały na drogach w ogromnych ilościach, ale rzeczywisty rozmiar strat będzie można szacować dopiero w najbliższej przyszłości.

- Takie gradobicie w okresie mojej pracy zawodowej zdarza się kolejny raz - mówi Zenon Szkamruk, nadleśniczy Nadleśnictwa Leżajsk. - Z praktyki wiem, że jego skutki las będzie niestety odczuwał przez wiele lat. Już dziś musimy myśleć o przygotowaniu się do odnowienia zniszczonych fragmentów lasu nowymi sadzonkami.

Nawet nieduże kulki gradowe niszczą liście i igliwie - najważniejszy organ roślinny odpowiedzialny za fotosyntezę, a więc odżywianie. Niewystarczająca ilość liści sprawia, że z „głodu” sukcesywnie obumierają kolejne gałęzie, a w konsekwencji całe drzewo. Nawet niewielkie, pozornie nieznaczące uszkodzenia osłabiają drzewa, co staje się często początkiem i przyczyną zaatakowania ich przez szkodniki owadzie czy grzyby patogeniczne, a w konsekwencji obumierania całych drzewostanów.

W ostatnich latach na terenie RDLP w Krośnie dwa razy silne gradobicie uszkodziło w podobnym stopniu drzewostany. W 2015 roku na terenie Nadleśnictwa Narol 20-minutowa burza gradowa uszkodziła drzewa na powierzchni około 45 ha, a trzy lata później potężna nawałnica gradowa przetoczyła się przez Nadleśnictwo Oleszyce i Leżajsk, gdzie na powierzchni ponad 800 ha dokonała ogromnych zniszczeń w drzewostanach.

- W takich chwilach ze smutkiem patrzymy na drzewa, które zniszczone przez grad obumierają na naszych oczach – mówi nadleśniczy Szkamruk. - To przykry widok, gdy ma się świadomość, że praca kilku pokoleń leśników w ciągu jednej chwili zostaje zniweczona.

Leśnicy w sytuacjach kryzysowych mają wypracowane procedury; odkładają na bok aktualne zabiegi pielęgnacyjne innych drzewostanów i zajmują się uprzątaniem drewna poklęskowego, aby nie dopuścić do jego zupełnej deprecjacji. Ma to m. in. na celu zabezpieczenie lasu przed szybkim rozmnażaniem się owadzich szkodników wtórnych, takich jak przypłaszczek granatek czy kornik ostrozębny.

Na terenie Nadleśnictwa Leżajsk leśnikom pozostaje teraz również zadanie monitoringu uszkodzonego drzewostanu pod kątem zamierania uszkodzonych drzew. W tym celu wykorzystają nowoczesną metodę obserwacji przy pomocy drona wyposażonego w kamerę multispektralną. Pozwala ona na szczegółową analizę przebiegu procesu fotosyntezy oraz ujawnia jej regres. Daje to z kolei możliwość szybkiej reakcji, zapobiegającej negatywnym skutkom uszkodzenia drzew, takim jak rozprzestrzenianie się szkodników owadzich czy patogenów grzybowych w całym lesie. 

 

Tekst: Edward Marszałek

Zdjęcia: Tomasz Cebula

Film: Marek Kurtiak