Asset Publisher
Użytkowanie Lasu
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części dla potrzeb przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nie przekraczających możliwości produkcyjnych lasu, ale również systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.
O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć, określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:
-cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
-cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
-cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach,
Lasy Państwowe w coraz większym stopniu mechanizują prace leśne. W lesie pracuje coraz więcej maszyn, takich jak harwestery i forwardery. Podnoszą one ergonomię i wydajność prac z pozyskania drewna. Maszyny te są własnością jednostek LP lub zakładów usług leśnych, wykonujących zadania na zlecenie LP.
Darami lasu są także bardzo chętnie zbierane przez nas grzyby, których w polskich lasach rośnie ponad 1000 jadalnych gatunków.
W lasach zbieramy również owoce borówki czernicy (zwanej czarną jagodą), borówki brusznicy, jeżyny, maliny, róży, głogów, jarząbu pospolitego (popularnej jarzębiny czerwonej), żurawiny, bzu czarnego, orzechów laskowych i wiele innych, których nie sposób tutaj wymienić. Warto pamiętać, że te wszystkie płody leśne każdy może swobodnie zbierać na własne potrzeby, oczywiście w sposób nie powodujący niszczenia grzybni, roślin i innych elementów środowiska przyrodniczego, w którym one występują.
Las wielu z nas kojarzy się z drzewkami bożonarodzeniowymi. Co roku do polskich domów na święta trafia ponad 200 tys. choinek z Lasów Państwowych. Pochodzą one ze specjalnie prowadzonych plantacji choinkowych lub z cięć pielęgnacyjnych wykonywanych w drzewostanach świerkowych. Obok świerka coraz większym zainteresowaniem cieszą się choinki sosnowe, które pozyskiwane są przy okazji wykonywania cięć pielęgnacyjnych w uprawach i młodnikach.
Zestawienie pozyskania w Nadleśnictwie Leżajsk na lata od 2012 do 2021.
Zadania obligatoryjne
1. Pozyskanie drewna w ilości : 740 739 m3 grubizny netto,
w tym:
a) etat cięć w użytkowaniu rębnym : 414 544 m3 grubizny netto
b) etat cięć w użytkowaniu przedrębnym: 11 248,06 ha
o miąższości szacunkowej: 326 195 m3 grubizny netto
Zestawienie etatów wchodzących w skład etatu użytków głównych.
cięcia rębne 493 544 m3 brutto
cięcia przedrębne 408 081 m3 brutto
łącznie 901 625 m3 brutto
Realizacja cięć przedrębnych będzie się odbywać na podstawie wskazań gospodarczych zawartych w opisach taksacyjnych oraz danych zawartych w wykazie drzewostanów zaprojektowanych do użytkowania przedrębnego.
czyszczenia późne 434,75 ha
trzebież wczesna 1 664,31 ha
trzebież późna 9 149,00 ha
Razem 11 248,06 ha
Asset Publisher
LIDAR LOTNICZY - ALS Nadleśnictwo Leżajsk
LIDAR LOTNICZY - ALS Nadleśnictwo Leżajsk
Odbiór prac w terenie
Analiza chmury punktów w oprogramowaniu GIS
Fragment mapy przeglądowej z lokalizacją powierzchni próbnych
W dniu 12 sierpnia 2021 roku w Nadleśnictwie Leżajsk odbyło się spotkanie dotyczące odbioru i kontroli prac związanych z realizacją pilotażowego programu skaningu laserowego drzewostanów ALS oraz wykorzystania pozyskanych danych przy tworzeniu Planu Urządzenia Lasu.
Jest to trzecie Nadleśnictwo w Polsce które uczestniczy w tym programie.
W spotkaniu uczestniczyli;
- Naczelnik Wydziału Urządzania Lasu Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych,
- Naczelnik Wydziału Urządzania Lasu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie,
- Dyrektor Biura Urządzania Lasu w Przemyślu wraz z zespołem odpowiedzialnym za prowadzony projekt
- Nadleśniczy Nadleśnictwa Leżajsk wraz z operatorem Leśnej Mapy Numerycznej.
Celem pilotażowego projektu jest zastosowanie w praktyce metody szacowania zasobności drzewostanów z wykorzystaniem danych lotniczego skanowania laserowego, zwanego metodą ALS, jest to aktywny system teledetekcyjny polegający na rejestracji promieni odbitych od powierzchni terenu i koron drzew z użyciem wiązki promieni światła (lasera) wysyłanego z pułapu lotniczego (ok. 300–800 m). Podstawowym produktem ALS jest chmura punktów o znanych współrzędnych przestrzennych XYZ, będących miejscami odbić promieni lasera od napotkanych przeszkód. Można też rejestrować intensywność odbicia impulsu i kolejne echa sygnału. Zasada działania skanowania laserowego jest oparta na wyznaczeniu odległości od skanera do badanej powierzchni obiektu przez pomiar czasu upływającego między wysłaniem a odbiorem pojedynczego impulsu lasera. Określa się także kąt wysłania wiązki i kolejne echa powracającego sygnału dzięki temu można wyznaczyć przestrzenny wektor od środka systemu skanującego (0,0,0) do obiektu odbijającego wiązkę. Analiza rozkładu przestrzennego punktów XYZ i intensywności sygnału umożliwia charakteryzowanie (klasyfikację) obiektów, od których została odbita. Lidar lotniczy wykorzystuje promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie optycznym (najczęściej w bliskiej podczerwieni NIR lub światło zielone Green), wysyłane jako falę ciągłą lub pulsacyjną. Częstotliwość wysyłania promieni lasera przez współczesne skanery wynosi do 400 tys. impulsów na sekundę. Typowy zakres kątowy skanowania obejmuje 1–75°.
Prace w Nadleśnictwie Leżajsk wykonano na podstawie metodyki projektu Rembiofor tj. „Instrukcją pozyskiwania danych teledetekcyjnych, zakładania powierzchni referencyjnych i przetwarzania wyników do bazy Taksator” (Instrukcja ALS). Dane teledetekcyjne zostały pozyskanie na podstawie umowy zawartej pomiędzy BULiGL Oddział w Przemyślu a firmą SmallGIS Sp. z o.o. Zamówienie dotyczyło wykonania lotniczego skaningu laserowego i dostarczenie chmury punktów oraz produktów pochodnych.
Podstawowe założenia do projektu to; powierzchnia 371km2, określona została poprzez ujęcie głównych kompleksów gruntów pozostających w zarządzie Nadleśnictwa Leżajsk z buforem 100 m oraz z uwzględnieniem buforu wokół pojedynczych małych kompleksów oderwanych od dużych kompleksów leśnych. Chmura punktów po wyrównaniu, klasyfikacji o średniej gęstości minimum 8pkt/m2, pokrycie poprzeczne pasów skanowania 20%, dokładność pomiaru wysokości punktu po wyrównaniu szeregów Z mh ≤ 0,1m, dokładność pomiaru sytuacyjnego punktu po wyrównaniu szeregów X, Y mp ≤ 0,20m.
Opracowanie dobrej metodyki jest kluczowym krokiem do wdrożenia do praktyki sporządzania projektu planu urządzenia lasu alternatywnej metody określania wielkości zasobów drzewnych w stosunku do aktualnie obowiązującej metody statystyczno-matematycznej z wykorzystaniem warstw gatunkowo-wiekowych i pomiarów na powierzchniach próbnych kołowych. Nowa metoda ALS ma w założeniu zmniejszyć błąd określenia miąższości dla pojedynczych wydzieleń leśnych.
W przypadku Nadleśnictwa Leżajsk metoda określenia zasobności drzewostanów z wykorzystaniem danych lotniczego skanowania laserowego daje wyniki wyższe, na co wskazuje porównanie metod: ogólna miąższość drzewostanów w metodzie ALS jest wyższa o 308 517 m3 (6,27%) od miąższości określonej metodą tradycyjną (IUL 2012). Średnia zasobność drzewostanów metodzie ALS jest o 19,27 m3/ha (6,27%) wyższa. W przypadku poszczególnych klas wieku – zaznacza się tu większa zasobność w młodych klasach wieku w metodzie ALS. Należy również pokreślić, że zastosowanie metody nie automatyzuje w pełni określenia zasobności drzewostanów.
Uzasadnione jest, aby w dalszym ciągu prowadzić badania i analizy, mające na celu rozwój zdalnej metody określania miąższości drzew i drzewostanów. Także testować algorytmy i budować modele mając już bazy pomiarów referencyjnych (próbne powierzchnie kołowe z inwentaryzacji zasobów drzewnych wykonanych w ramach projektów planów urządzenia lasu oraz wielkoobszarowej inwentaryzacji stanu lasu).
